De Droeve Dichter zit voor zijn donker kot buiten in het donker van de nacht droevig te doen en de Oude Knorpot komt bij hem zitten. 'Wat is dat daar dat gij drinkt?' vraagt de Oude Knorpot en de Droeve Dichter zegt dat het Redbull Wodka is, omdat dat dat de onafhoudend dreunende machine van zijn geest stiller laat draaien en het luie lijf aan het werk blijft houden en als de Oude Knorpot vraagt waarom, legt de Droeve Dichter uit dat dat nodig is om het Wilde Kind tam te schrijven.
'Ik wil niet denken, maar schrijven en ik wil hele nachten schrijven.'
'Wat is dat nu weer, het Wilde Kind?' vraagt de Oude Knorpot.
'Het is een lelijk en lastig kind dat iemand in mijn hart en ziel heeft achtergelaten.' zegt de Droeve Dichter, 'en omdat ik er niet naar omgekeken heb, is het als het Wilde Kind opgevoed door de beren, de tijgers, de panters,slangen,wolven, olifanten, gieren en andere demonen die in mij wonen tot een onhandelbaar onbeschaafd wezen dat in me woont en me wakker houdt in de nacht. En daarom moet ik schrijven en schrijven en schrijven om het tam te maken.'
De Oude Knorpot wordt stil en vraagt of hij een Duvel kan krijgen en gaat het donker kot binnen. 'Denk je nu echt dat de wereld beter worden zal, omdat ge uw kot helemaal zwart geschilderd hebt?' vraagt de Oude Knorpot en hij wacht niet op een antwoord. Hij giet een Duvel uit en komt weer buiten zitten in de kille nacht, die donker is en triest.
'Ooit was ik een personage in een klote slechte roman', zegt de Oude Knorpot. 'En bij elke bladzijde, elk hoofdstuk, dacht ik dat het niet slechter kon, en het plot niet ongeloofwaadiger en absurder. Ik dacht elke keer dat die klote schrijver er nu wel genoeg van zou hebben, maar ik had het fout. En ik zocht een reden. Waarom?'
De Droeve Dichter drinkt zijn Redbull Wodka en luistert. 'En? Hoe loopt het af?'
'Niet' zegt de Oude Knorpot.
Ze drinken samen en staren naar het zwart van de nacht. Het is een stille nacht.
'Ik had ooit een harnas om' zegt de Oude Knorpot, 'en iemand leerde me dat ik een mooier mens was zonder. En toen ik het eindelijk gewend was om zonder harnas te lopen,... Ach... Laat maar.'
'Nog een Duvel?' vraagt de Droeve Dichter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten