Uit
de klok aan de muur sluipen stilte en duisternis en ze zijn blauw en ze
zwijgen en daarna verdwijnen ze in mijn vergeten. Een trein in een
tunnel die nooit eindigt.
Slapeloze nachten. Buiten slaapt de nacht sluipend langsheen de uren en mijn hoofd vult zich met geritsel.
Slapeloze nachten. Buiten slaapt de nacht sluipend langsheen de uren en mijn hoofd vult zich met geritsel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten