Zeilend hart-schepen
langs verwoeste havens
op de golven van de nacht
de spoorzoeker op het zwarte paard
rijdend heel alleen met zijn angst
vertel me waarom
Is het zo moeilijk
om met jezelf in het reine te komen
als je oud genoeg bent om terug te betalen
en jong genoeg om te verkopen?
Vertel me de leugens later,
kom me opzoeken
ik zal een poos in de buurt zijn
ik ben eenzaam maar je kan me bevrijden
enkel door hoe je glimlacht
vertel me waarom
"Godverdomme", zegt Boerken tegen Dichter, "Zit ge weer naar die trieste muziek van die cowboy met zijn snotvalling te luisteren?" Dichter glimlacht en zegt ja en schrijft verder en opnieuw zoeken de woorden het blad en zinnen om zich in te nestelen. Ergens worden ze zin en zinnig. Daarna wordt het stil in het duister van de nacht. Buiten waait de wind stevig. Het regent hevig.
Dichter schrijft trieste dingen en drinkt thee. Hij is ver weg van wat hij schrijft en leest eigen teksten alsof ze van een vreemde zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten