Rijdend naar het Verre Oosten vandaag, met de auto over de snelweg, zag ik de zon opkomen als een mooie roze oranje bol die moeizaam doorheen de dikke pap boven de horizon omhoog glijdt. In het Verre Oosten had het gevroren. De zon leek op een kleine bal die zo uit de lucht kon vallen, klaar voor een partijtje pleintjesvoetbal.
Can you take me to the bridge?
Ik las vandaag een fijn bericht van een gedreven journaliste. Zij wou de alle journaals vanavond zouden openen met 'woonverbod voor volwassenen rond speelpleinen voor kinderen'. Ik zou daar aan toe willen voegen, dat het kind de ouder is van de volwassene die het later zal worden en dat nogal wat van die zure buurtbewoners blijkbaar slechte ouders zijn geweest als kind. Misschien te weinig met de bal gespeeld. Moeten we dat niet een keer onderzoeken in 'ook getest op mensen': het verband tussen met de bal spelen als kind en zurigheid op volwassen leeftijd.
Het meeste ergeren me de plaatselijke politici die, uit angst kiezers te verliezen (kinderen stemmen niet) niet gewoon tegen die uit vieze azijn opgetrokken burgers te zeggen dat ze hun bek moeten houden en mogen oprotten.
Laten we de dag niet verpesten. De zon hangt steeds voller boven het Verre Oosten en het wordt een fijne dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten