"De voorraad rotzakken in de wereld is onbeperkt blijkbaar". hoort Droeve Dichter plots en terwijl hij drinkt van de nacht en slaapt in de weemoed, wekt iemand hem en reikt hem het woord 'alleenzaamheid' en Dichter proeft het. Een deur sluit.
Later vertelt hij er over tegen Oude Knorpot en die grijnst dat hij wel honderden ongelooflijke rotzakken kent en dat, als hij erover praten wil, het lijkt alsof waarover hij praat deel van hemzelf wordt en dat dat de rottende kracht is van rotzakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten