Kafka en 1999 en BASE

Knorpot komt erbij zitten en vertelt zijn verhaal dat niemand geloven wil. Dat hij op vraag van zijn telefoonwinkel het nummer 1999 moest bellen om inlichtingen in te winnen en hij dat doet en dan terecht komt in de pure Kafka van voorgeprgrammeerde vragen en keuzemogelijkheden en dat hij dan braaf en geduldig de keuzes intoetst, een na een en dat dan, als ongelooflijke apotheose, hij op het einde van al die keuzes geen live stem krijgt, maar wel de geprogrameerde die zegt dat hij gevraagd wordt het nummer 1999 te bellen voor meer info.

De anderen kijken hem aan alsof hij een broodje-aap verhaal vertelt en dus legt hij prompt zijn Blackberry op de tafel, zet die op speaker en terwijl de anderen meeluisteren doorloopt hij breed glimlachend het menu. Vanaf het bellen van 1999 tot en met die stem die hem na zeker 3 minuten keuzes intoetsen, vraagt om 1999 te bellen.

Ze gieren van het lachen en Meisje zegt dat ze het in haar broek gaat doen pissen en Boerken lacht als een boer, en Zakenman lacht als een zakenman en Dichter lacht als een dichter, maar ze lachen. En het verhaal heeft geen moraal.