Hij leest de biografie van Het Rode Schildermenneke, die een getormenteertde gek was die in neuroses grossierde en niet in staat was tot normaal menselijk kontakt. Het boek is onleesbaar, maar hij kan het niet loslaten en blijft lezen en vergeet te schrijven.
Niemand schreef meer, denkt hij, dan die protestantse Rosse die zwervend van Parijs naar Brussel naar Londen naar de Borinage naar Nuenen etc etc etc, zichzelf kapot dacht en piekerde en schreef en dacht en piekerde. Een onaangepaste dorpsgek die perse schilder wilde worden en geliefd wilde zijn en daarvoor geen talent bezat. Dat klopt...
En toch, zegt Knorpot, die het boek al gelezen heeft, behoren sommige schilderijen van Vincent Van Gogh tot de mooiste die ik ooit mocht aanschouwen. Wat denk je?
Hij was een trieste man, zegt Meisje, en met zijn Tristesse kan je geen medelijden hebben. Ze zegt het hard. Vanuit haar hart.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten