In de Bananenrepubliek bij de Noordzee, is onverdraagzaamheid verheven tot levenskunst. Vandaag heeft een vrederechter besloten een kinderopvang te laten sluiten omdat er een klacht was ingediend tegen die opvang wegens geluidsoverlast.
In het apenland bij de Noordzee, moeten vrederechter geen wijze mannen zijn blijkbaar, maar mogen ze wel voldoen aan alle criteria die een mens tot een volmaakte lompe imbiciel maken.
In plaats van zij die een klacht indienen een draai om de oren te geven, laat de heer vrederechter de kinderopvang sluiten. Ik schreef al, in dit geweldige land moet je geen absurde verhalen bedénken: ze worden je bij dozijnen aangereikt. Elke dag.
De redenering van de vrederechter volgend, denk ik dat een aantal maatregelen zich opdringen.
Ik stel voor dat we voortaan kort na de geboorte kinderen ritueel ontdoen van de stembanden en dat ouders die dat weigeren, opgesloten worden en dat we koppels die kinderloos blijven subsidies verstrekken voor hun bijdrage tot de rust en stilte in de Bananenrepubliek. Tenslotte stel ik voor om het begrip onverdraagzaamheid op te nemen in de grondwet als een burgerplicht. Ik heb gesproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten