vrijdag 27 mei 2011

Over slapen en ochtendmensen

Slaap is een toestand. Soms lijkt het tijdverlies. Meestal lijkt slaap me tijdverlies, eigenlijk. Het zijn een aantal van de weinige uren die ons in dit leven gegeven zijn, die je zinloos en onbewust doorbrengt en dus per definitie stomweg wegschenkt en die je nooit meer recupereren kan. Af en toe echter, kan slaap deugd doen. Het uitschakelen van de niet aflatende stroom indrukken die via zicht, smaak, gevoel, reuk en tast binnen stromen, even stopzetten en de arme geest die dat allemaal verwerken moet, even rust gunnen.

Slaap is zinvol. Slaap is zinloos. Aan u de keuze.
Ik ga zelden graag slapen. Het is avond nu.

's Ochtends, als ik wakker word en opstaan moet, dan praat ik anders en vind ik nog wat uren verliezen liefst, helemaal niet zinloos. Ik ben een nachtraaf. Ik ben geen ochtendmens. Wakker worden en opstaan is geen toestand. Het is een marteling. Elke ochtend weer opnieuw.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten