donderdag 5 mei 2011

Pink is the new Black

Terwijl ik deze woorden tik, staat naast mij de iPad en daarop speelt Pink Floyds Wish You Were Here. Ik zie de foto. De absurde handdruk op het fabrieksterrein. De linkse man heeft een afschuwelijk kapsel en een zware kin en de rechtse man staat in brand. De zon komt van rechts en staat al vrij laag. Two lost souls swimming in a fishbowl, year after year...
Ik denk het niet.

Glinster verder zotte diamant. In mijn kop is het glinsteren tot het ontvlammen van een rode reus geworden en barsten de muren, verpulveren de ramen en knappen de bomen. Een vogel vliegt op. Aan de horizon doemt een reusachtige onweerswolk op, die klimt en dreigt en onderdaan die wolk is het zwart en koud. Glitter verder zotte diamant.

Op een ijzeren trap in een lege ruimte hoor ik voetstappen. Ze klinken hol en dreigend. Het stappen heeft geen regelmaat. The name of the game. Een stem praat. Ik hoor geen woorden. Een vogel vloog op.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten