Into my arms

Ik geloof niet
In de almachtige God
Die zich met ons mensen
bemoeit
Maar ik weet
Mijn liefste
Jij wel gelooft wel

En als ik
Dan toch
In Hem zou geloven
Zou ik eerbiedig voor hem knielen
En Hem vragen
Zich niet met jou te bemoeien
Maar je te laten zoals je bent
En dat als hij toch behoefte zou voelen
Je te helpen
Om jou dan recht
In mijn armen te sturen

Recht in mijn armen
O
Lieve God

Ik geloof niet
Dat Engelen bestaan
Maar als ik zo naar jou kijk
Weet ik dat niet zo zeker meer
En als ik in engelen zou geloven
Zou ik hen allemaal hier samenroepen
En ik zou hen vragen
Om over jou te waken
En
Ik zou hen vragen
-aan elk van hen-
Een kaars voor je te branden
Om zo je pad te verlichten
Zodat je kan wandelen
Vredig, zoals Jezus

Recht in mijn armen
Recht in mijn armen
O
Lieve God


En ik geloof
In liefde
En ik weet
Jij ook

En ik geloof
In een soort pad
Waarop we wandelen
Jij en ik

Dus hou die kaarsen brandend
En maak haar reis
Licht en puur
Zodat ze blijft terugkeren
Eeuwig en altijd

Recht in mijn armen
O
Lieve God



Soms, zegt de Drieve Dichter, is hertalen net zo mooi als zelf bedenken en schrijven. .