Paard zonder naam

Op het eerste deel van mijn reis
Had ik oog voor het leven daar
Er waren planten en vogels en rotsen en dingen
zand en heuvels
Het eerste wat ik tegenkwam was een brommende vlieg
en een hemel zonder wolken
De hitte was verzengend en de grond was droog
Maar de lucht hing vol geluiden

Ik ben doorheen de woestijn gereisd
op een paard zonder naam
In de woestijn kan je je eigen naam onthouden
want er is daar niemand
die je pijn kan doen

Na twee dagen in de woenstijnzon
was mijn huid rood geschroeid
Na drie dagen in de woestijn
Kwam ik bij de bedding van een rivier
en het verhaal dat ik daar las
van de rivier die daar eens vloeide
maakte me triest te bedenken
dat de rivier dood was


zie je, ik ben door de woestijn gegaan
op een paard zonder naam
het voelde goed zonder regen
In de woestijn kan je je eigen naam onthouden
want er is daar niemand
die je pijn kan doen

Na negen dagen liet ik het paard vrij
want de woestijn was een zee geworden
er waren planten en vogels
en rotsen en dingen
er was zand en er waren heuvels
De oceaan is een woestijn met ondergronds leven
en erboven een perfect masker
Onder de steden ligt een hart van grond
maar de mensen geven geen liefde

zie je, ik ben door de woestijn gegaan
op een paard zonder naam
het voelde goed zonder regen
In de woestijn kan je je eigen naam onthouden
want er is daar niemand
die je pijn kan doen