Dichter soest in een warm bad, sluit de ogen en lijkt nooit meer wakker te worden tot het bad is als ijswater en hij bibberend uit het zwart bevrijd wordt en diep adem haalt. Hij staat wankel op en wrijft zich droog en warm met een ruwe handdoek tot zijn huid titelt met bloed en rozig ziet. Hij poetst de tanden en leest de paar woorden die hij uit het hoofd kent en vraagt zich af wat ze echt betekenen. Soms weet je iets zeker, denkt hij, daarna lijkt het zeker en daarna lijkt het twijfelachtig en tenslotte twijfel je. Hoe raak ik weer naar twijfelachtig, onzeker en tenslotte zeker? denkt hij.
Hij gaat de badkamer uit en kijkt even om.
Door meteen weer zeker te zijn, denkt hij en hij probeert de twijfel in het weglopende koude water te laten dat slurpend in een glazen draaikolk verdwijnt.
Buiten is het al vroeg donker en het regent.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten