Wat beter dan je dag afsluiten met een kleine leugen, of zo je wil, een niet nagekomen belofte. Mijn laatste woorden voor vandaag op de ipad? Haha. Mooi niet. Het bruist en gutst en gist en ettert in mijn geest en de woorden moeten naar buiten en gelezen worden of niet, want anders word ik krankzinnig als ik dat al niet ben, wie zal het me vertellen. Ik prevelde een gebed gericht tot God en toen ik ineens besefte dat ik tegen mezelf aan het raaskallen was, wist ik dat ik God was, want ik bestond en dat was niet meteen een geruststellende gedachte. Dame Blache voor iedereen is niet meteen een goddelijke interventie toch? En wat meer had ik de mensheid te bieden? Niks. Roekeloos geordende woorden en in mijn buurt nog enkele eenzame zielen en twee mensen die van elkaar houden.
Op de achtergrond zingen The Bangles. 'close your eyes'. Smartlapke. Smeerlapke. Ik ga slapen. Zij die slapen gaan, groeten u, in het gindse land. Dicht bij de noordelijke zee, die zo mooi is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten