Lang lang lang geleden, toen de bomen nog spraken en er van sprekende dieren nog geen sprake was.

Ik ben een zuinige boom, zegt Es en Els kijk een beetje zurig, net als Eik en Olm. Beuk en Wilg en Berk en Spar kijken smalend en mompelen stil dat zuinigheid niet hun ding is en dan laat Populier zich horen en Perelaar en Appelaar en als Kastanjelaar uiteindelijk de stem verheft wordt het stil in het bomenbos.