Boven Zee is een inktpot omgestoten en het zware zwarte pigment mengt zich met het wit, het grijs, het blauw en het purperen bruin van de hemel totdat de donkere blauwe hemel bijna kleurt als de nacht. Een kille natte bries zeikt zich het land in, over de duinen, geniepig sluipend vanover het bijna melkwitte en doorzichtige water dat licht lijkt te geven.
Ik zit bovenop de hoogste duin en zie het onweer naderen. Ik voel de lucht zwaar worden als stroop en de geluiden worden hard en afgetekend en ze rennen als uitgelaten kinderen de duinen in en nestelen zich in mijn oren om er woorden te worden en beelden en gedachten die tussen die oren willen nesten waar het eeuwig maalt en dreunt en orkanen stormt.
Ik zit bovenop de duin met mijn hoofd vol gespin en ik zie de hoe van over Zee onweer aan land komt. Ik zie de bliksems.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten