Dichter kijkt naar Knorpot die op zijn beurt kijkt naar zijn rechtervoet die vermomd is als slecht omzwachtelde mummie. De tenen steken uit het witte harnas en zien blauwig zwart.
"Wat hebt ge uitgestoken, ouwe?" vraagt Boerken, die net is komen binnenwaaien met de wolken en de vogels en de geur van hooi.
Knorpot kijkt op en vertelt:
"Beste heren, wat is een gebeurtenis? Wat is een verhaal? Welk verhaal zijn de echte verhalen. De saaie of de mooie? De lelijke of de spannende? Ik kies zelf het verhaal en zal het u vertellen. Ik laat u de keuze niet. Dit verhaal, heren, is het echte. Ah, Meisje, ben je er ook?"
Stil Meisje brengt thee en stilte en het fluisteren van troost.
"Welnu, Dames en Heren, dit is mijn Verhaal: Ik was in een stad in een land en er was een geheel een geruisloze olifant. Stiller dan de nacht en sluipzacht als een panter. De olifant werd bereden door een Elfje dat in zijn nek zat, net achter de oren en hem daar met de benen stuurde. Het Elfje echter, werd geheel verblind door woede en als ik het goed heb, was ikzelf de oorzaak van de orkaan die om haar heen hing en de bliksemschichten die haar gelaat wit maakten nu en dan. Soms zijn verhalen niet helder en niet alles hoeft een oorzaak te hebben, in vertelsels. Het Elfje was blind van woede. Dat is de essentie. En om een of andere reden, wou ik de olifant stoppen. Denk ik. Denk ik?
En ineens draaide dat logge en een paar ton wegende slurfdragende zoogdier naar rechts en het ging fris als een hinde in olifantendraf. Niet naar links zoals ik verwacht had (Elfjes draaien naar links toch? of beeld ik me dat maar in? ). Ik stapte naar voren, want stond rechts van de olifant die naar links draaien zou. Maar zij, het Elfje, stuurde het dier naar rechts en toen heeft die Dumbo me dus op mijn voet getrapt en prompt enige voetbeentjes verbrijzeld. Het Elfje op haar grijze beest verdween achter de einder en liet me verward en gebroken achter. Ik riep haar na, maar ze hoorde me niet. Ik praat geen Elfs namelijk."
Dichter schrijft met potlood op papier en Meisje schenkt thee en Boerken gromt 'sukkel'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten