Klaver tussen kort geschoren dun gras doet Dichter mijmeren aan vroeger en hoe hij urenlang bleef zoeken in de luwte van de schaduw van de avond naar een klavertjevier. Avond na avond. Geduldig. Dichter heeft zin om te schrijven dat het leven toen eenvoudiger was en dat is ook zo. Klavertjevier zoeken in de lommer van de hoge populieren en niet eens hopen er een te vinden. Zover zijn geheugen reikt, heeft hij er ooit twee of hooguit drie geplukt en een ervan heeft de tijd doorstaan en kleeft ergens in een boekenkast verborgen achter boeken of dozen.
De zon blakert de aarde en het korte gras. De vogels zijn stil. Er staat geen wind. De bomen fluisteren geen verzwegen woorden. Dichter leest geen verhalen in de wolken. De polder is verlaten. Dichter zinkt weg in de lucht die voelt als stroop en smaakt naar zeezout.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten