In de polders waar de zomer haar intrek heeft genomen en doet alsof ze daar zal blijven. De aarde is bleek en stoffig geworden en het gras is dun en mager en de beken staan droog. Enkele kraaien vechten om het kadaver van een of ander knaagdier daar in de verte en Boerken kijkt er naar.
Morgen gaat het even regenen, mompelt hij in zichzelf, alsof ze een douche neemt en het stof afspoelt en daarna komt de wolkenloze hemel van de zomer weer en de zon die haar bongenoot en zuster is en de zuidenwind die de droogte brengt en de geur van lavendel en pijnbomen.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten