Dichter staat buiten in de regen en beweegt niet. Hij is een reeks woorden:
Ik tel de takken
Aan onze boom
Van herinneringen
En dromen
En Hoop
Ik hoop
Kan je hoop tellen?
En dromen
Of vertellen
Ik vertel
Onze droom
Van herinneringen en hoop
En dromen
De hemel is egaal grijs en de wind is mild en de regen is zeurderig. Het gras is donkergroen en slaapt verborgen onder rosse bladeren die rottend op de winter wachten rondom zijn voeten. Dichter ademt traag en bedachtzaam.
Daarna gaat hij naar binnen in het Donker Kot waar hij aan de verweerde tafel gaat zitten. Zijn natte kleren maken plassen op het bleke hout en zijn handen krommen zich en zien bijna wit van de kou en hij schrijft in moeizame onzeker vierkanten letters die smaken naar de nacht voor Meisje die voor het haardvuur zit onder een dekentje, diep in het huis. Met naast zich een kopje thee. Hij schrijft.
Nimfje
Hoe vertel ik je
In kleine woordjes
Liefjes
En zachtjes
Die grote dingen
En gedachten
En gevoelens
Die zijn
Als
Die oneindige zee
Altijd anders
Onmetelijk
Onbegrensd
En
Onvatbaar
Het onbeschrijfelijke
Vatten
In een zinnetje
Met woordjes
Als een beekje
Babbelend
Kabbelend
Fluisterend
En jij dan
Luisterend?
Schrijvend
En jij
Lezend?
Nimfje
Liefje
Woordjes
Mijn beekje woordjes
Kabbelend
Babbelend
Fluisterend
Tegen je huid
Smeekt je zachtjes
'Heb me lief'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten