De avond valt. Net als de stilte valt. Een boom valt. Geveld. Een kind valt en huilt. De regen valt. De avond valt anders dan de regen dan de stilte en het kind. Ze vallen. Allemaal. De avond valt en het duister verdrijft het licht. Het donker vreet het licht aan tot het sterft. De avond valt. De nacht wentelt zich tussen twee dagen in en legt een zwart deken over de dingen, en veegt de details weg die bestaan uit licht en schaduw.
Een schaduw valt. Als de avond. En de stilte. In het Engels vallen mensen dan weer in liefde. Met vallen en opstaan. Niemand staat op uit de liefde. De stilte staat niet op. De schaduw niet. De avond niet. De boom niet. De regen niet. Het kind wel.
Het valt me op.
Dat is alles.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten