Ik ging simpele dingen schrijven had ik beloofd. Iets van Rix Simple Show. Eigenlijk is dat tegen mijn natuur: iets simpel maken. Want dan maak ik het eendimensioneel en rechtlijning en seriëel. Ik geloof eerder in complex en gelaagd en chaotisch en parallel. Maar dat even terzijde.
Ik heb twee BlackBerries en ben al ettelijke jaren een zware verslaafde. Ik kan geen seconde zonder die dingen. Ze zijn lelijk en lomp. Maar ze zijn een deel van mijn handen en geest en denken geworden. Ze zijn mij navelstreng. Met alles. Het leven.
Het wereldwijde BlackBerry netwerk lag een paar dagen helemaal plat en het lijkt me nog steeds moeizaam herstellende en onbetrouwbaar op dit eigenste moment. Ik heb cold turkey geleden. En zoals elke goeie verslaafde, die al dan niet noodgedwongen gaat afkicken, maar die niet lang genoeg weet vol te houden, of die te snel weer aan spul geraakt, zijn deze paar dagen net voldoende lang en net niet lang genoeg geweest, om mijn verslaving gigantisch veel heviger te maken. Voortaan zal elke milliseconde zonder BlackBerry, me meedogenloos herinneren aan het hevige afkicken en de pijn en het leed en de ondraaglijke leegheid van het bestaan zonder mijn dubbele navelstreng met de wereld en zijn bewoners en hun levens.
Ik groet u.
Lang leve BlackBerry.
I am an addict.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten