'Het is te gek voor woorden' zegt de Gladde Zakenman en Boerken snuift en zegt: 'Wel, zwijgt dan', en het wordt stil in het Donker Kot, want ze kijken allemaal naar elkaar en wachten tot de ander wat zegt en het Stille Meisje is stil.
Het meisje dat zelden wat zegt als ze in het Donker Kot op bezoek is, en die de woorden lezen kan die op de muur stonden en die de Droeve Dichter eerst geschreven heeft nachtenlang en die hij daarna heeft overschilderd met matte zwarte verf. Ze staat op en verlaat het huis en daarna schuift de Oude Knorpot zijn stoel opzij en staat op en met de handen diep in de zakken steekt hij de straat over en Boerken gaat ook en de Gladde Zakenman sluipt stil weg.
De Droeve Dichter schrijft over het wit van de stilte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten