'Soms is er weinig te vertellen. Dan zijn een paar woorden genoeg.', schrijft de Dichter terwijl de regen kil en koud de daken geselt en de velden en de kruinen van de bomen. Het is late avond en de dichter schrijft geen teksten. Hij zit bij het raam en kijkt naar buiten en vindt de rust in zichzelf. De dichter schrijft 5 woorden op een blad papier en vouwt het en stopt het in zijn broekzak.
In de spiegel van het donker aan de andere kant van het raam ziet hij zichzelf als een vage lichtgevende schim met donkere ogen.
'Ik ben niet langer de Droeve Dichter' had hij tegen de Oude Knorpot gezegd, 'voortaan ben ik liefst gewoon de Dichter. Zelfs als ik geen woorden vinden kan.'
'De woorden vinden mij. Vroeg of laat', weet de Dichter, 'Alles wat ik doen moet, is ze ontvangen en ze opschrijven.'
Zen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten