Het fijne aan schrijven is niet het gelezen worden. Het is het schrijven en geschreven worden. Iemand leest je woorden en zinnen en geeft die zin en schrijft jou terug en maakt de beelden rijker en voller.
Iemand die het Leven kent en weet te leven, en die harmonie kent en evenwicht, schreef me vandaag over ont-moeten en zo kreeg ik vandaag een tweede geschenk.
Ze schreef, in antwoord op mijn 'Yuppies in de Elzas' dat iedereen ergens in het leven terugkeert naar zijn echte waarden, in een soort thuis komen bij jezelf en een ont-moeten met jezelf.
Ont-moeten in en met jezelf. Harmonie en rust.
Zen.
De dag is donker geworden. Het miezert zachtjes. Buiten dampen de paarden na de inspanningen. Er is beweging in de stallen. Ik zie schaduwen.
Jezelf ont-moeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten