Pas enige dagen geleden werden me schitterende foto's getoond waarop geweldig mooie wolkenhemels. Ik zag de wolken en de kleuren en in mijn gedachten stuurde ik mijn handen en vingers met krijt op papier en ik wist nog precies hoe. Ik deed het in gedachten met de absolute zekerheid dat het in realiteit net zo zou verlopen. Net zoals u, lezer, zich nu kan inbeelden hoe je fietst, met de absolute zekerheid dat als u op een fiets stapt, het ook zo zal gebeuren en zal aanvoelen. Net zoals u, lezer, zich kan inbeelden hoe zwemmen voelt, en u weet dat eens in het water het precies zo zalngaan en voelen. Zo tekende ik wolken met krijt, in mijn gedachten. Het voelde goed.
De foto's waren van een uitzonderlijke kwaliteit want gemaakt door iemand die in lijnen kijkt, en in kleuren en in licht en in spanningsvelden en contrasten en harmonie en wankele evenwichten, want die zijn het spannendste. Ik genoot van de foto's en het tekenen in mijn hoofd.
Ik tekende. Met krijt op grof papier en wreef de kleuren in de wolken met mijn handen en vingers.
Ik tekende wolken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten