"Schrijft ge nog wel?" vraagt Boerken aan Droeve Dichter die wel erg vrolijk naar de sneeuw kijkt die wit ligt te zijn in de zon, "Want dat is wel een hele tijd geleden. Ik dacht: onze Dichter is gestopt met schrijven."
"Boer jij elke dag, Boerken?" antwoordt Dichter en zonder op een antwoord te wachten, zegt hij: "Ik vraag je dan toch ook niet of je gestopt bent met boeren?"
"Ach man", zegt Boerken nors en in zijn T-shirt gaat hij buiten en begint te vegen alsof zijn leven ervan afhangt met de grote grove borstel.
Dichter kijkt en het Stille Meisje komt naast hem zitten en schenkt thee uit China. Dichter bekijkt de tuin en de sneeuw en de zon. Dichter bekijkt het leven en gisteren nog was dat ingewikkeld en vandaag niet langer.
De zon zakt alweer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten