Het is een winderig zonnige zondag in juli als Knorpot zich aan het snoeiwerk zet. Hij zet een soundtrack op en gaat zonder morren, zagen of klagen aan de slag. Hij drinkt water en het zweet druipt van zijn voorhoofd, nek en ontblote rug, die zeurt op de duur van het vele gebukt staan.
De wind komt uit het Noordwesten en is mild. De zon brandt. De vogels uzwijgen op dit middaguur en in de verte hoort hij het irritante doffe roepen van houtduiven.
De uren slenteren voorbij en de zon rekt zich tot bijna in het zenith. De schaduwen verkorten en kruipen onder de stenen.
Dunne wolken drijven traag voorbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten