Droeve zit in de tuin onder de wolken. Hij luistert naar Nick Drake en slaapt half. Vliegen kruipen over zijn benen en hij is te tam het te voelen of ernaar te meppen. De tijd is groeiend gras. Zijn hoofd is rottend fruit. Zijn huid spant nog over zijn botten en zit niet los en plooiend als leder zoals bij Knorpot en Boerken. Droeve is een hemel met wolken. Hij is groeiend gras. Rottend fruit. Een woord.
Hij schrijft, zittend in het gras in de tuin onder de wolken. Hij schrijft dat zijn hart kromp tot een erwt. Zich neep en kneep en verkrampte tot een verdroogde erwt. Hij voelt het nog steeds. Hij zit in de tuin.
Ik ben als groeiend gras. Een hemel met wolken. Ik ben de aarzelende tijd. Ik ben het vel om de botten. Ik ben de botten in de huid. Mijn hoofd is rijpend fruit. Mijn woorden de pitten.
Mijn hart is klein als een erwt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten