Boerken ligt languit in de hangmat en Knorpot zwoegt in de tuin. Boerken zegt dat luiheid hoort bij het boerenbestaan, dat boeren opstaan met de kiekens en ermee gaan slapen en dat ze soms hard moeten werken, maar eigenlijk geen klop doen in de zomer of de winter of als ze goesting hebben gewoon lui te zijn en Knorpot zegt dat hij wel beter weet, dat Boerken niet moet denken dat hij een onnozelaar is, die alles gelooft dat Boerken hem verteld.
Verderop zitten Dichter en Meisje, die is terug gekomen, en ze zijn stil. Ze heeft hem niets verweten. Ze heeft niets gezegd en hij heeft gezwegen en hoopt dat ze vergeten is wat een klootzak hij kan zijn.
Het is windstil en er zijn geen wolken en de avond is mild.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten