Oude Knorpot komt het Donker Kot binnen en gooit een blad op tafel waarop een tekst staat die hij van internet heeft gehaald en heeft geprint.
"Ooit kende ik iemand die in de muziekindustrie werkte, toe die nog was wat die was voor Steve Jobs in zijn zwarte trui de wereld veranderde en stinkend rijk dood ging zoals elke mens dat eens doet. En die kerel kende niets van muziek en bij uitbreiding, van de wereld, tenminste, zo leek dat, hij was stil en bleek en kleurloos, maar in zijn garage stond een exclusieve Porsche met zoveel PK en zo'n stugge koppeling dat hij er bij regen niet durfde mee te rijden.
Op een avond nam hij me mee naar Brussel en we namen een onbekend zangeresje uit eten. Ze was klein, niet echt aantrekkelijk met haar te grote mond en te lange kin en ze had een jetlag en pukkels. Ik hield niet van haar accent en vond haar leeg en dun. Na het eten zakten we terug af naar haar hotel in het centrum en bij de bar dronk ze witte wijn en vertelde een schrijnend verhaal wat me wel wist te raken.
Later schreef ze dat verhaal in een van de mooiste songs die ik ken."
Dichter leest en herkent:
I read your book
And I find it strange
That I know that girl and I know her world
A little too well
And I didn't know
By giving my hand
That I would be written down sliced around passed down
Among stranger's hands
Three days in Rome
Where do we go
I'll always remember
Three days in Rome
Never again
Would I see your face
You carry a pen and a paper and no time and no words you waste
Oh you're a voyeur
The worst kind of thief
To take what happened to us
To write down everything that went on between you and me
Three days in Rome
And I stand alone
I'll always remember
Three days in Rome
And what do I get
Do I get revenge
While you lay it all out
Without any doubt
Of how this would end
Sometimes it goes
Sometimes we come
To learn by mistake that the love you once made
Can't be undone
Three days in Rome
I laid my heart out
I laid my soul down
I'll always remember
Three days in rome
En Dichter dacht vroeger: 'Daar is die Oude weer met zijn straffe verhalen over bekende mensen en exotische reizen, maar ik geloof er geen snars van.'
Maar Zakenman, die van wantrouwen zijn tweede natuur heeft gemaakt, verzekert Dichter dat hij telkens weer versteld staat, maar dat Oude Knorpot ze inderdaad allemaal kent, en zij hem. Dat als hij met de Oude op pad is, die wordt aangesproken en geknuffeld en gekust door beroemde doelmannen en kannibalistische wielerlegendes en Vlaamse zangers en zangeressen en acteurs en actrices en schrijvers en missen België en andere fotomodellen en bekende zakenmannen en en en en... Zakenman was eerst best afgunstig, maar hij zou geen zakenman zijn, als hij daar niet meteen een opportuniteit in had gezien en nu gebruikt hij Oude Knorpot om op plekken te komen waar hij nooit zou kunnen komen en om tot bij mensen te koen die hem anders geen blik zouden gunnen.
Dichter leest de tekst en blijft haken bij éen zin, die hem bij het horen van de song nooit zo was opgevallen, maar die hem nu kiekevlees geeft: To learn by mistake that the love you once made can't be undone.
Dichter prevelt iets van 'dank u, Ouwe Zagevent.'
En Knorpot gaat zitten aan de tafel en vertelt over Shanghai waar hij de taxi nam, met aan zijn zijde een Chinese die perfect Engels sprak en een Westerse die perfect Chinees sprak en dat de taxichauffeur een hele weg lang in zijn spiegel bleef staren, laverend doorheen het verkeer vragend of Knorpot echt geen 'famous moviestar' was. Uiteindelijk vroeg hij waar Knorpot vandaan kwam en toen die zei: 'from Belgium', liet de chauffeur zijn stuur los, maakte een duikende beweging met het hele bovenlijf en de beide armen naar een denkbeeldige bal, terwijl hij een kruispunt overstak en gilde 'Pfaff'.
"Echt waar", zegt Knorpot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten