De Trage Stroom legt zich te slapen en is zilver in het licht van de maan en iemand wandelt over het water en praat in kabbelende woorden die klotsend tegen de dijk fluisteren en niemand hoort het waar het slib het water raakt en het water het slib dat zwart is als de inkt die naar zee stroomt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten