In het hoofd van Zakenman schrijven zich hele verhalen, maar hij neemt nooit potlood en papier en de tijd om ze neer te schrijven. Hij neemt geen pc en geen ipad om de gedachten te vangen in een bevroren tekst. Anders zouden we dit lezen. Ergens.
Welkom in de machine.
Ooit begon ik dit leven met Grootse Plannen, alleen had het Leven andere plannen. Ik negeerde alles en iedereen. Als je een goed idee hebt, weet je dat nooit op dat moment. Of toch zeer zelden. En de anderen weten het ook niet. Niet eens zelden. Nooit. Integendeel. Een fucking goed idee zet je hele wereld in onbalans. Een echt goed idee is een ongelooflijke last. Weinig mensen kunnen die aan. Daarom blijven goed ideeën meestal verborgen in de schaduw. En sterven van honger en dorst. Uiteindelijk. De prijs die je betaalt om een schaap te zijn, is verveling, de prijs die je betaalt om een leeuw te zijn, is eenzaamheid. Alles in het leven is een keuze.
Een goed idee is zelden iets groots. Meestal is het klein en bijna gewoon. In die bijna zit het verschil. Goede ideeën groeien op als wezen in een kil weeshuis. Ze krijgen eten en drinken, kleding en een bed. Geen liefde. Goede ideeën worden niet volwassen doordat ze plotseling ontdekt worden door een of ander opperwezen of -organisatie. Als je dat zou denken, heb je het grondig fout. Loser.
En tenslotte, voor vandaag: je moet niet proberen anders te zijn dan de massa. Je moet gewoon de massa vermijden. Altijd en overal. Laat de meute meute zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten