Dag dag

Vanochtend heb ik de dag goeiedag gezegd. Ik heb nu eenmaal het voornemen goed geluimd door het leven te vloeien voortaan. Neen, dat is geen voornemen. Dat overkomt me. Echter zelden. En of ik vanochtend goed geluimd was, weet ik niet zo zeker, maar gelet op het feit dat het in de ochtend was en ik geen echte ochtendmens ben, is de kans klein. En was mijn 'ik groet de dag en dat gaat zo: 'dag dag'' wellicht slechts een woordspelletje, maar dat zal ik mezelf eens moeten vragen.
Dat gaat zo: 'Rik, was dat een onozel woordspelletje, net zoals wat je nu aan het doen bent door jezelf op te voeten als twee personages die over onbetekenende dingen lullen?' Waarop ik het heldere en bijzonder korte antwoord geef: 'ja', want de lengte van het antwoord op onozele vragen is steeds omgekeerd evenredig aan de geestelijke vermogens van wie het antwoord geeft en omdat ik graag intellectueel overkom, kan ik moeilijk een korter antwoord geven dan 'ja', tenzij 'o', maar dat is eerder een halve wedervraag en dus geen echt antwoord en 'nee' is langer dan ja.
Dus
Ergo
Als je wat wenst af te dwingen bij mensen die intellectueel willen lijken, en dat is zo voor bijna iedereen van die soort, mij incluis, dan is het raadzaam domme vragen te stellen, want
het antwoord zal meestal 'ja' zijn, behalve als je vraag niet stom genoeg was, wat zou kunnen, want de meeste mensen willen wel intelligent lijken, maar ze zijn het zelden en tenzij diegene aan wie je de vraag stelt, ook niet bijster slim is en niet op de hoogte van de simpele regel der omgekeerd evenredigheid van onozelheid en beknoptheid. In die gevallen ontspint zich meestal een lang en moeizaam heen en weer gaan van vragen en antwoorden en tegenvragen en
tegenantwoorden en argumenten en tegenargumenten, en verwijten en misverstanden en ook discussies die lang duren en zinloos verder dribbelen, vallend, strompelend, struikelend, hakkelend, stuiterend.... Nu ik er over nadenk, meestal gaat het zo.

In mijn geval echter, is het eenvoudig. Ja, mijn 'dag dag' was van de zeer onozele soort. Ik groet mezelf. En ook u natuurlijk. Wees gegroet, lezer. En groet de avond.