1493

Dichter zit bij de haard en in dat donker gapende gat liggen smeulen zwart, wit en rood een paar houtblokken. Dichter pookt ze met een smeedijzeren staaf tot ze weer in vlam staan en tot de warme gloed de kamer vult. Meisje drinkt zachte dieprode wijn en glimlacht als hij haar aankijkt. Ze legt het deken opzij dat ze over zich heen had getrokken en laat hem naast haar kruipen en hij nipt van haar glas.
"Het antwoord vandaag, is 1493", zegt hij stil en het Stille Meisje stelt nooit vragen en zoekt dus geen antwoorden en wat Dichter zegt is als de rook in de haard en de schouw en de late vrieskou in maart.
Dichter en Meisje zitten naast elkaar onder een deken en ze nippen van hetzelfde glas wijn en ze delen een ziel en warmen zich aan hetzelfde vuur en er zijn waaien geen antwoorden tussen hen en de stilte is als een zachte hand op hun schouders die sussend zegt dat het goed is en het is goed.
Daarna vallen ze in slaap.


Sent via BlackBerry offered by Proximus