Mijn gemoed is als een slangentong die de luchtdeeltjes likt om de geuren te proeven die de wezens om me heen achterlaten in de ether vol dansende, trillende en botsende molecules. Mijn gedachten flitsen naar buiten en weer naar binnen en ik smaak de mensen om me heen en hun angsten. Ik ben de merel op het grasveld.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten