Dichter zweeft over de polder en de Trage Stroom op haar woorden die hij leest en die ze schreef zonder pen en papier. 'Ik heb geen woorden' schreef ze 'ik kan ze niet vinden.'
Dichter jankt als een wolf in de nacht en kijkt naar buiten en ziet duizenden woorden. Dichter sluit de ogen en stopt de tijd en kijkt naar binnen en ziet duizenden woorden. Dichter zweeft over zijn ziel.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten