Kruidige nonsens

Wat moet ik vertellen tegen de regen en de wind en de storm in een te kleine kamer. Moet ik schuilen of de deur open zetten. Mag ik de orkaan bij naam noemen. Ik lees. Ik huil als de wolven. Een trein scheurt door het landschap en ik scheur het landschap aan flarden tekst die smaken als karnemelk met wat peper en aardappeltjes en ik proef de lucht en de zon en de zee en ik wandel over het strand.
Een adem. Kruidig.

Sent via BlackBerry offered by Proximus