Boerken dicht

Boerken spreekt.

"Wanneer gaat gij nog een keer schoon dingen schrijven, zoals vroeger, Dichterke. Uw geschriften zijn donker als de nacht en ze ruiken naar de vuilwitte stinkzwammen in een vochtig bos in de herfst, ze smaken als overrijpe peren, ze zijn schraal en koud als de wind die uit het Oosten waait en nat en kil als die uit het Westen en ze zijn als het koude bit dat in de mond van de paarden stop om ze in bedwang te houden. Ge schrijft alsof ge een steen op uw maag hebt en een hooiriek in uw rug steekt en gij bloedend als een rund over de grond kruipt snakkend naar adem en veblind door pijnen alsof ge levend verbandt. Ge schrijft alsof uw hersenen koken en uw hart vol glasscherven zit. Ik lees uw woorden en voel een leegte en wil op uw bakkes slaan. Uw woorden zijn leegte. Ze zijn als de zee, en elke waterdruppel in die zee is een gat in de tijd en in mijn ziel en ik verzuip in uw zee en haat u. Schrijf eens iets moois."

Knorpot kijkt naar Dichter, dan naar Boerken, dan naar Meisje en dan weer naar Boerken.

"Je bent zelf een dichter, Boerken. Ik zou je woorden moeten opschrijven en dan zou je zelf moeten lezen."

Dichter staat op, handen in de zakken en gaat voor het raam staan en hij kijkt naar buiten. Dan weten anderen dat hij gaat spreken.

Dichter kijkt naar buiten en spreekt.

"Ik heb je woorden opgeslagen, Boerken en vanavond zal ik ze schrijven en ik zal schrijven dat Boerken sprak over pijn en leegte en zwarte nachten en de schrale Oostenwind. Over de zee van leegte en de haat. Ik zal schrijven hoe schoon je dat allemaal zegt en hoe treffend. Maar vraag me niet om schoon te schrijven. Ik ben de schrijver niet. Ik ben een seismograaf, een machteloze camera, een waarnemer van natuur. Ik oordeel niet en veroordeel zelden. Of omgekeerd. En omgekeerd. De dingen gebeuren en de pijn en leegte en kilte van de wereld komt mij aangewaaid en ik schrijf dat in woorden."

Meisje komt bij hem staan en haar hand raakt hem zacht waar zijn hals overgaat in schouder en ze spreekt woorden die geuren naar bloesems en vers gras en zonneschijn over korenvelden.