Zacht als zijde en koel als een bries, ze beweegt alsof het haar niet kan schelen, je kan wel huilen, ze kent niet eens je naam. Je hart klopt als een metrostel op hol en je wil gewoon doodgaan. Duizend en een flikkerende kaarsjes. Vuur.
Ze komt uit de regen gewandeld blauw als ijs en lust. Je wil gewoon sterven. Haar zien, aanraken en dan sterven. Miljoenen kaarsjes die flikkeren in de bries.
Bij de Oever
Van de Trage Stroom
Daar waar de boten varen
Waar je heen gaat om er alleen te zijn
Waar je de zon wil zien opkomen
Bij die Trage Stroom
Jaren die je niet terugspoelen kan
Ik weet niet waarheen
Ik loop nog steeds daar
Verloren
In jouw wereld
Ik steek de haard aan
Jij schikt de bloemen in de vaas
Die je kocht vandaag
We staren in het vuur
Urenlang
En ik luister naar je lieve fluisteren
De hele avond lang
Woorden alleen voor mij
Voor mij alleen
Vlij je tegen mij en laat je hoofd even rusten
Alles is goed nu
De avondzon schijnt zonneschijn
door het open raam
Enkel voor jou
Voor jou alleen
Bonnie and Clyde
Met dank aan mijn iPod en het toeval.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten