Meisje zakt onderuit. Het water is helder en lauw. Ze wast de haren met zeep die ruikt naar Kamille. Ze gaat in het water liggen, diep en ze houdt de adem in. Het fluisteren van de wind langsheen de Trage Stroom verstomt even. Meisje komt boven water en drinkt de geurige thee die in een klein glaasje op de badrand staat bij een klein kaarsje dat zachtje flikkert als ze haar hand beweegt naar het kleine glaasje thee.
Meisje leest hun woorden diep in gedachten. Ze hoeft ze niet te lezen. Ze hoort ze. Voelt ze. Weet ze. En de woorden leven in haar.
Meisje is als water. Helder en helend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten