Zakenman, die in een volgende alinea komt aangereden in een grijze en grijnzende Duitse bolide, merkt niets van dat alles, als gewoonlijk en ratelt maar door over business plannen en modellen en routes to market en sociale netwerken en digitale marketing en de anderen vluchten in het woord Anderen en dichter sluit de alinea.
De Anderen plooien open en lezen elkaar en sluiten het Meisje mee in hun zinvolle bestaan, ook als is ze een Elf en praat ze andere woorden die meestal klinken als stilte. Ze twijfelen. Luistert ze? Of praat ze in een taal die wij niet horen kunnen, die klinkt als de wind. Dichter schrijft het Ruisen van de Wind en wint.
Niemand leest verder na het punt want daar gaapt het niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten