Echt gezellige kerst!

Knorpot komt binnen in het Donker Kot waar het echt donker is, trekt zijn laarzen en zijn jas uit en gaat op de tast in de keuken om er een Duvel uit te schenken, ongevraagd, en gaat dan verder het huis in, waar Stil Meisje en Dichter gehuld in stilte en duister en vurig rood kleurend en verwarmd door de vlammen, zachtjes voor de haard doezelen en rode wijn drinken in grote bolle glazen met kleine proevende teugen.

Knorpot zet zich bij hen en ziet dan aan het andere eind van de kamer, in het duister, Boerken zitten op een stoel, met een jeneverfles tussen de voeten. Zwijgend.

Knorpot legt de voeten op de bank, zoals hij altijd doet en zoals ook zijn vader en grootvader dat doen en deden: de voeten hoog leggen. Dichter merkt dat Knorpot dikke sokken draagt waarop aangegeven is welke de linker en welke de rechter is en dat Knorpot twee sokken draagt met een 'R'.

Dichter ziet alles. Dichter ziet te veel.

Woorden ontstaan altijd uit beelden en beelden ontstaan uit kijken en uit kijken vloeit zien. En Meisje ziet ook wat hij ziet, want stilte groeit uit het wit tussen woorden en de leegte tussen beelden.

Knorpot kijk rondom zich en grijnst tevreden.

'Godzijdank. Oef. Ik kan niet begrijpen dat er nu in honderdduizenden huiskamers moedwillig omgehakte dennebomen staan te sterven, gehuld in rode en zilveren en gouden ballen en blinkende slingers en lichtjes bij duizenden. Alsof we primitievelingen zijn. En dan die stallekes met ossen en ezels en kindekes Jezus, al die onnozele vertelselkes verpakt in kinderlijke kitsch. Kaarsjes en theelichtjes en engelengekweel op CD's uit de Leenbakker of de Hema en voorspelbare hohoho films vol vals sentiment en gezochte tranen op tv. En dan honderd keer tegen elkaar zeggen hoe gezellig het wel is, want als je het geen honderd keer zegt, zou het wel eens kunnen opvallen dat dit eigenlijk niet gezellig is, maar gewoon gekunsteld en dus per definitie nooit gezellig, want niet echt en echt is...'

Dichter staat op, gaat naar de kelder en komt terug met een kleine plastieken kerstboom en dito stalleke en zet die naast de haard en stopt de stekker in het stopkontakt en de lichtjes flikkeren mooi ritmisch een soort SOS signaal.

'En zwijgt nu en drinkt uw Duvels en wordt zat, maar zeurt zo niet, oude zagevent', zegt Dichter en Meisje lacht stil en Boerken gniffelt en kapt een jenever binnen.

'Gezellig', gromt Knorpot en hij neuriet een kerstlied en ze barsten in lachen uit.

Meisje staat op en haalt een fles champagne en kristallen glazen.