Dichter zit in het gras onder de boom te staren op een wit blad en tussen zijn hoofd en de hemelkoepel drijven duizenden woorden maar hij schrijft geen enkele tot letters zwart op wit nmet het potlood in zijn bevroren hand. Er is geen uur voorbij. De middag leunt tegen de lome zon.
Boerken werkt aan onduidelijke dingen op de weides en Knorpot ligt ronkend in de hangmat en zweeft tussen hemel en aarde als een arend die speurend in zijn dromen van glas boven het landschap hangt, gedragen door de lucht die op de warme aarde rust. Zijn ogen zoeken spiedend naar iets dat hij niet weten kan voor hij het slapend ziet.
Een poort klapt dicht en Knorpot schrikt wakker en als hij Buurmans ziet, en hij ziet hij ook meteen de fles wijn die uitnodigend opgestoken wordt door Buurmans die breed lacht en als Knorpot vraagt wat de reden is, zegt Buurmans dat elke reden om te vieren een goede reden is en dat hij gewoon goesting had.
"Sommige woorden hebben geen synoniemen", zegt Dichter die uit de schaduw van de boom is gekropen, "er is maar een woord voor goesting en dat is gewoon goesting."
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten