In de Dorre Vlakte bij de Zee waar de brede rivier Dogne slingerend naar zee kruipt tussen trage wandelwegen die de mensen daar hebben geslete onder de zon, staat langs de rivier een huisje van bleke houten planken en een rood pannendak, met een deur en twee ramen die uitkijken op een tuintje met gras, een boom, een wolk en twee merels en een natte hond.
Twee zussen zitten in de tuin onder de wolk aan een touwtje en ze praten met veel woorden die tegen elkaar klotsen en botsen als limonadeglazen in een kartonnen doos. De ene zus is een Twaalfje en de andere is een Eentje en in het kruin van de boom onder de wolk schrijven zich woordspelletjes die niemand leest.
Als de zon zakt en sissend in zee dooft in een korte groene vlam, ruimen de zussen de resten van de dag en de haren van de hond die hardnekkig in de ruige deurmat vastklitten en ze lachen en jakkeren en hun woorden zijn als een regenbui op een zomeravond.
Buiten hangt een wolk aan een touwtje in het donker en de maan kust er een zilveren rand omheen.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten