"Dat verhaalke van uw zeilers", zegt Knorpot tegen Dichter en de bel stilte barst in een veelkleurig vet plasje op de zwarte vloer van het Donker Kot, "ik heb het gelezen en ik denk dat ge zelf niet zo best begrijpt wat ge daarmee allemaal zeggen wilt. Ik ook niet. Maar ge mist een zeiler. Die zoals ge zelf soms zijt. Als het over u en Stil Meisje gaat. Ge mist de zeiler die de wind vraagt om te draaien. Die de wind smeekt en bidt om te keren. Die vloekt en jankt en schreeuwt en jammert tegen de wind. De stomme kloot."
Boven de velden bij de Trage Stroom hangt zwaar en donker de lage hemel die de wereld klein maakt en duister.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten