In de tuin tussen de bomen woont de zon in het lover en ze is uitbundig en speels. Ze verstopt zich en dan glanst ze je heftig in de ogen en schroeit ze je huid om weer schaduw te worden en een belofte die tussen de bladeren duikt en in de takken gaat hangen. Het gras blinkt als helder water in een groen meer waarop de bomen drijven als hoge schepen in de zachte avondbries en het gras deint en golft en danst en zingt en juicht parelend en sprankelend en klaterend en fluisterend ingetogen en Dichter ligt op de aarde en ademt de avond en is de spil van de wereld.
Sent via BlackBerry offered by Proximus
Geen opmerkingen:
Een reactie posten