In het verre verleden klapt een vlinder met de vleugels. Onder de tijd broeit een zomer. De taal is langzaam en de woorden zijn krap, maar ze rekken zich om de dingen als een zee om de aarde. De ploeg legt de aarde open en uit de wonde komt damp en de geur van eeuwen en mensen die janken als wolven. De vlakte onder hun voeten zindert als steen. Iemand stapelt dozen vol tijdschriften en schrijft er eigen woorden bij. De kleur van verse wortels. Een pen haakt in sissend inkt.
In de auto onderweg deze ochtend, had ik honger. Tijdens de middag nam ik een soepje met een stuk soepbrood. Het smaakte me niet. Iets kneep me de keel toe. Ik dronk vele liters groene thee. Ik vergaderde. Vele uren. Voerde lange telefoongesprekken. Ik schreef mails. Ik las mails. Ik schreef 'ok' of 'nok'.
's Avonds las ik over El Hierro. Geschreven door Bart Plouvier. Bart had een restaurantje in Elversele. Toen. We aten er waterkonijn. In ons gezelschap was een chagrijnige klein dik manneke die typetjes deed en beroemd was in Nederland en Vlaanderen en ondertussen dood is en begraven.
Een paar weken eerder aten we Italiaans in Brussel. We waren er samen met Juul Vanleysen, die toen nog niet onderwerp van de populaire pers was, en de gasten uit de praatshow van Felice. Xaviera Hollander. Elvis Pompillo. Elvis Peeters. Eddy Wally en nog een paar die ik vergeten ben. Het gesprek ging nergens over. Het eten was lekker. Een tafeltje verder zat Guy V., de politicus.
Een paar jaar later logeer ik in Praag, in de Corinthia Tower. Christian, de Belgische manager, laat me slapen in de VIP rooms. 's Avonds komt Guy V de VIP bar binnen en we drinken samen. We zijn de enige Belgen. Ik hou er geen vriendschap aan over. Ik herinner me vooral de oneindige eenzaamheid van iemand aan de top.
De vleugels van de vlinder openen. De kleur van gras wordt paars voortaan en de zon kleurt blauw. Een golf rolt over de weides van kei. Een stem. Een stilte rolt de berg af als een lawine van hongerige leeuwen. Fluisterend kijken langs glazen wanden en stenen kruiken. Rottend fruit schrijft een compositie. Ik kader het in. Ik lees. Ik zwijg. Ik spreek. Ik luister. I'd rather.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten