In de reeks sprookjes zonder moraal of verhaal heeft de leeuw net een ree gedood en rustig opgegeten en daarna is de leeuw in slaap gevallen en zijn de gieren gekomen om de restanten van de botten te vreten. Op de open vlakte, in de blakende zon kleuren de botten bleek en de schaduwen zijn donker en steeds langer en minder duidelijk. De leeuw voelt niet hoe de avond valt. In de verte maakt een wolf zich klaar om tegen de maan te huilen, straks en een schaap schuilt angstig in de kudde en waant zich veilig. Het mensenkind tekent met een takje de zon en wolken in het bruingrijze zand de noordelijke zee.
Het zilte water spoelt dun als een blad papier over het strand en de tekens van het mensenkind verdwijnen. De leeuw wordt wakker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten