Beste lezer daar aan de andere zijde van het schrijven, het lezen dus, ik richt me direct tot u en zeg u, omdat ik beleefd ben en vooral omdat ik u niet ken, per definitie, want lezers en schrijver kennen elkaar niet, vanwege de afstand in tijd en ruimte die absoluut is en goed. Wie elkaar niet kent, kan beter afstand houden en de u-vorm hanteren. Ik richt me tot u, niet om een of andere bijzondere reden.
Ik schrijf terwijl op de achtergrond de lijnen van de flutvhaaltjes van De Ronde, het groote vlaamsche spectakel op de nationale zender van de mannen woestijnvis, in elkaar geweven worden met de sierlijkheid van een kreupele balletdanseres met reuma en een totaal gebrek aan talent. Ik hoor bekende Vlamingen acteren op het nivo van de dagelijkse soaps en telenovella's de de Vlaamse zenders teisteren. Ik voel dezelfde spanning als degene die ik voel als ik in de file sta. Het kan niet snel genoeg gedaan zijn en werkt me op de zenuwen.
Beste lezer, doe de ogen dicht. Want kijken naar die vale lelijke bruinige kleuren en bevend zwaaiende camera's doet zeer aan de ogen en het gevoel voor schoonheid en harmonie. En als je de ogen dicht hebt, dan hoor je de onozele muziek pas echt die gezwollen is als een dikke kaak boven een zwerende tand. En je hoort het ongehoord slecht acteren van mensen die beter zouden moeten kunnen. Ik zit te wachten op de waanzin die moet losbarsten, zoals in de Gloria. 'Mannen, we deden maar alsof hahahaha, we zijn echt niet zo onozel belachelijk pseudo intellectueel hoor. En Jantje Eelen is niet ineens een pretentieuze zak geworden die aan megalomanie is gaan lijden, gedreven door de kritieklozen van het triootje Humo, Woestijnvis en de pseudointellectueleklootjesvolk.
Pseudo is altijd erg.
Pseudo intellectuueel is bijzonder erg. En het stinkt. Naar pretentie.
Tv afzetten, meteen. En een goed boek lezen. Elsschot bijvoorbeeld. Of Boon. Desnoods zelfs iets van Claus, zelf een pseudointellectueel, maar dan wel een van de beterde soort.
Het is goed dat ik mezelf voorgenomen heb me in 2011 niet te bezondigen aan sarcasme, want anders zou ik me toch eens goed laten gaan. Zelden zoveel acteurs samen zo slecht zien acteren. Zelden zo weinig verhaallijnen gezien die zelfs maar de moeite zijn om er een woord aan te besteden. En als er al woorden voor zouden zijn waren die: 'zever, gezever, dikke zever'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten